Του Γιάννη Χαλκιαδάκη. Στις προκλήσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η οικονομική πολιτική την περίοδο της Μεταπολίτευσης, την πρόοδο που συντελέστηκε αλλά και τις αδυναμίες που παραμένουν, εστίασε ο πρόεδρος του Δ.Σ.
της Alpha Bank Βασίλειος Ράπανος, κατά την τοποθέτησή του στο Φόρουμ των Δελφών.
Σύμφωνα με τον ίδιο: «Η δημοκρατία είναι το πολιτικό σύστημα των συναινέσεων. Η οικονομική πολιτική δεν μπορεί να
αποδώσει χωρίς μηχανισμούς συναινέσεων», λέγοντας ότι, παρά τα επιτεύγματα της περιόδου της Μεταπολίτευσης, δεν μπορέσαμε να δημιουργήσουμε αποτελεσματικούς μηχανισμούς συναινέσεων για σημαντικά θέματα, όπως η διαφάνεια και λογοδοσία τόσο στον ευρύτερο δημόσιο τομέα όσο και στον ιδιωτικό χώρο, ενώ: «η λέξη “μεταρρύθμιση” έχασε κάθε ουσία στην Ελλάδα, γιατί
την παραμικρή αλλαγή την αποκαλούμε μεταρρύθμιση».
Επιπλέον, όπως παρατήρησε, «οι περισσότερες
μεταρρυθμίσεις έγιναν κυρίως υπό την πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των πιστωτών μας».
Συμμετέχοντας στο πάνελ με θέμα “Restoration of Democracy: The Greek Economy Over the Years And the Lessons Learnt”, ο κ. Ράπανος έκανε μία συνοπτική αποτίμηση της οικονομικής πολιτικής στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, κάνοντας λόγο για την αύξηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους και τη
σημαντική επιδείνωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, που επιτάθηκε από την είσοδο της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ.
Τα αίτια της οικονομικής κρίσης
Αναφερόμενος στην οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας, ο πρόεδρος του Δ.Σ. της Alpha Bank, σχολίασε ότι τα αίτια της
κρίσης και η μεγάλη διάρκειά της συνδέονται με την απουσία αξιόπιστων θεσμών που να θέτουν φραγμούς σε πολιτικές που υποσκάπτουν την οικονομική ευστάθεια της οικονομίας, να προωθούν τις παραγωγικές επενδύσεις και να παρέχουν στους πολίτες υπηρεσίες υψηλής ποιότητας.
Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Ράπανος εντόπισε ως επιμέρους αδυναμίες την απουσία ουσιαστικής λογοδοσίας μέσα από την τήρηση κανόνων και σύγχρονων συστημάτων ελέγχου, τόσο σε επίπεδο δημόσιας διοίκησης όσο και Κοινοβουλίου και το γεγονός ότι «το κράτος νομοθετεί θεωρώντας τον πολίτη φοροφυγάδα και αναξιόπιστο, με αποτέλεσμα και ο πολίτης να μην εμπιστεύεται πολύ περισσότερο το κράτος».
Ολοκληρώνοντας,στάθηκε ιδιαιτέρως στη δημιουργία της ΑΑΔΕ, που αποτέλεσε την πιο σημαντική πρόοδο στον δημοσιονομικό
τομέα, καθώς έγινε ένα μεγάλο βήμα εξορθολογισμού του φορολογικού συστήματος, σημειώνοντας όμως πως αυτό δεν αρκεί, τονίζοντας ότι:
«Δεν ανήκω στους απαισιόδοξους, υπήρξαν σημαντικά επιτεύγματα στη Μεταπολίτευση, αλλά το ζητούμενο είναι τα μαθήματα που πήραμε να τα εμπεδώσουμε και να προσπαθήσουμε να τα εφαρμόσουμε».
