Πως ήλθε στη ΔΕΗ, το μεγαλύτερο αιολικό πάρκο 240 ανεμογεννητριών, στα Βαλκάνια
Πριν από ένα χρόνο, ξεκίνησαν οι πρώτες συζητήσεις του διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ Γιώργου Στάσση με το αυστραλιανό fund MIRA, θυγατρική του ομίλου Macquarie, που είχε αγοράσει το γιγάντιο αιολικό πάρκο Fantanele-Cogealac, ισχύος 600 MW, κοντά στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας στη Ρουμανία, καθώς είχε στενή σχέση μαζί τους μετά την εξαγορά του 49% του ΔΕΔΔΗΕ και με τις επαφές να εντατικοποιούνται το τελευταίο εξάμηνο, όπως είχε επισημάνει ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Ανανεώσιμες Κωνσταντίνος Μαύρος.
Πρόκειται για ένα έργο που λειτουργεί ήδη 10 χρόνια, έχει ζωή για τουλάχιστον άλλες δύο δεκαετίες, και έχει τη δική του ιστορία, καθώς καταλαμβάνοντας μια έκταση 2.700 στρεμμάτων, όσο 380 γήπεδα ποδοσφαίρου στη σειρά και απέχοντας μόλις 17 χιλιόμετρα από το παραλιακό μέτωπο, βρίσκεται σε μια από τις περιοχές με τους ισχυρότερους ανέμους σε όλη την ήπειρο, αφού το σύμπλεγμα ήταν κάποτε ένα από τα μεγαλύτερα έργα στον πλανήτη.
Βέβαια, έργο με 240 συνολικά ανεμογεννήτριες, ύψους 100 μέτρων εκάστη, δεν είχε να επιδείξει κανένα αντίστοιχο έργο της εποχής, αφού για τις οποίες χρειάστηκε να απλωθούν 150 χλμ. δικτύων, να διανοιχτούν δρόμοι 137 χλμ., να χρησιμοποιηθούν πάνω από 950.000 τόνοι αδρανών και κάθε μέρα 50 βαρέα οχήματα να μεταφέρουν πάνω από 8.000 τόνους υλικών.
Το μεγαλύτερο project στην Κεντρική και Αν. Ευρώπη
Ωστόσο, το κάποτε μεγαλύτερο σύμπλεγμα αιολικών σε όλη την Ευρώπη, και σήμερα νούμερο 1 στα Βαλκάνια, ξεκίνησε την ιστορία του, στα μέσα της δεκαετίας του 2000, όταν δύο αμερικανικές εταιρείες, η Continental Wind Partners και η Good Energies Investments, με παρουσία σε Ρουμανία, Βουλγαρία και Πολωνία, είχαν την ιδέα για την ανάπτυξη μιας γιγαντιαίας αλυσίδας ανεμογεννητριών, σε μια περιφέρεια της Ευρώπης με το πιο πλούσιο αιολικό δυναμικό.
Όμως το 2008, η Continental Wind Partners, συμφώνησε να το πουλήσει σε έναν από τους πιο ραγδαία ανερχόμενους τότε ενεργειακούς ομίλους διεθνώς, τη τσεχική ČEZ Group, που τότε εξαπλώνονταν ταχύτατα, βάζοντας στόχο να γίνει το μεγαλύτερο project στην Κεντρική και Αν. Ευρώπη, με παρουσία από τη Τουρκία, τη Βουλγαρία και τη Πολωνία μέχρι την Ολλανδία, την Γαλλία και την Γερμανία. ο όμιλος, δίνοντας έμφαση στις ανθρακικές μονάδες και στα πυρηνικά, έκανε και τα πρώτα του βήματα στις ΑΠΕ, ξεκινώντας από το Fantanele-Cogealac Wind Farm.
Ο τσεχικός όμιλος, ξεκίνησε τη μεγάλη αποεπένδυση
Σημειώνεται πως το έργο ξεκίνησε την κατασκευή του σε δύο φάσεις, η πρώτη ολοκληρώθηκε το 2008 και η δεύτερη στα τέλη του 2012, με το συνολικό κόστος να ξεπερνά τα 1,1 δισ ευρώ και την παραγωγή να υπερβαίνει το 1,2 εκατ. KWh. Το έργο αντιπροσωπεύει πάνω από το 10% της συνολικής πράσινης παραγωγής της Ρουμανίας, διατηρώντας μέχρι και το 2019 τα σκήπτρα του μεγαλύτερου χερσαίου αιολικού πάρκου σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Αλλά την περίοδο εκείνη, ο τσεχικός όμιλος, ξεκίνησε τη μεγάλη αποεπένδυση, σε μια συγκυρία που η διατήρηση ανθρακικών μονάδων και ορυχείων γινόταν δυσβάσταχτη, με τη μείωση των εκπομπών CO2 να είναι μονόδρομος για την επιβίωση, και τα χρέη της CEZ να μεγαλώνουν και τον όμιλο, να ανακοινώνει ένα ευρύτατο πλάνο αποεπένδυσης από την Ανατολική Ευρώπη, μεταξύ των οποίων και από τη Ρουμανία.
Το αυστραλιανό fund MIRA, θυγατρική του ομίλου Macquarie
Επρόκειτο για μια εξέλιξη, που ακολούθησε μερικά χρόνια αργότερα, η ιταλική Enel που φοβούμενη τα χρέη αποεπένδυσε από Περού, Αργεντινή και Ρουμανία, με την CEZ να ξεκινά το 2019, τις πωλησεις σε μια σειρά assets στην Αν. Ευρώπη, μεταξύ των οποίων και στο mega αιολικό Fantanele-Cogealac.
Τότε, έπρεπε να βελτιώσει τους δείκτες της, να βρει κεφάλαια για να εκσυγχρονίσει τα δίκτυα, να αναβαθμίσει τις παλαιές της πυρηνικές μονάδες και να πρασινίσει περαιτέρω το portfolio της και ανάμεσα στους 30 και πλέον ενδιαφερόμενους για συνολικά επτά επιχειρηματικές μονάδες στη γείτονα, με κύρια αιχμή φυσικά το αιολικό πάρκο των 600 MW, επικράτησε το αυστραλιανό fund MIRA, θυγατρική του ομίλου Macquarie.
Οι Αυστραλοί είναι fund όχι καθετοποιημένο ενεργειακό utility
Παράλληλα, ο τύπος της εποχής ανέφερε πως η CEZ αποτιμούσε τα προς πώληση στοιχεία προς 1,07 δισ. ευρώ, με τη συμφωνία να κλείνει στα τέλη του 2020 και ένα χρόνο μετά, το έργο εφοδιάστηκε με ένα πρώτο διμερές συμβόλαιο αγοραπωλησίας της παραγόμενης ενέργειας, δηλαδή ένα PPA, μέσω της γνωστής μας ελβετικής εταιρείας Axpo, με τη συμφωνία του 2021, να αφορά το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας από το αιολικό πάρκο Fântânele-Cogealac και με διάρκεια μια 7ετία, δηλαδή να ολοκληρώνεται το 2028.
Ωστόσο, οι Αυστραλοί είναι fund και όχι καθετοποιημένο ενεργειακό utility, καθώς δεν ανήκουν σε εκείνη τη κατηγορία του επενδυτή, με μακροπρόθεσμο ορίζοντα στην ενέργεια, που επειδή έχει δραστηριότητα στην προμήθεια, θέλει να καλύψει τις ανάγκες της πελατείας του, αυξάνοντας το παραγωγικό του δυναμικό.
Έκλεισε με enterprise value 700 εκατ. ευρώ
Εξαγόρασαν λοιπόν πριν από μια τετραετία τα ρουμανικά assets, επειδή είδαν ελκυστικές αποδόσεις, και για τους δικούς τους λόγους, επέλεξαν φέτος να αποχωρήσουν, με το μεγαλύτερο σήμερα σύμπλεγμα αιολικών πάρκων στη Βαλκανική, στη περιοχή Δοβρουτσά (Dobrogea) της Ρουμανίας, να αλλάζει χέρια για τρίτη φορά μέσα στην τελευταία 15ετία.
Ταυτοχρόνως, το IRR υπολογίζεται στο 10% και η συναλλαγή, που εκτός από τo εν λειτουργία αιολικό των 600 MW, αφορά και 22 MW μικρά υδροηλεκτρικά, 1 MW πλωτού φωτοβολταικού, 6 MW συστημάτων αποθήκευσης ενέργειας μπαταριών, συν τα 145 MW υπό ανάπτυξη έργων κάθε είδους τεχνολογίας, έκλεισε με enterprise value 700 εκατ. ευρώ.
Ισούται επομένως με επτά φορές τα λειτουργικά κέρδη του portfolio της Macquarie, καθώς πέρυσι αυτό έκανε EBITDA 100 εκατ. ευρώ και το συνολικό αυτό χαρτοφυλάκιο που περνά στα χέρια του ελληνικού ομίλου αντιστοιχεί σχεδόν στο 13% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος ΑΠΕ της Ρουμανίας.
Τέλος, το μεγάλο αιολικό έχει ακόμη σε ισχύ για τα επόμενα τέσσερα χρόνια ένα συμβόλαιο διμερούς αγοραπωλησίας (PPA), το οποίο προφανώς η επιχείρηση θα επεκτείνει με μια νέα σύμβαση, όπως αναμένεται να κάνει και με τα υπόλοιπα assets της συναλλαγής.
